رویش
دوشنبه, ۱۵ مهر ۱۳۹۲، ۰۳:۰۰ ب.ظ
رویش زیباست و امیدوارکننده؛ حتی اگر در حفره‌ای حقیر باشد.
پی‌نوشت:
1. عکسها را خودم گرفتم!
2. خوشحال می‌شوم نقدتان به عکسها را بخوانم...
وحدت تفاوت
هر چه هست، تفاوت است. اما نمی‌دانم چرا باز معجون خوش‌طعمی است؛ دنیا: معجونی از تفاوت‌ها.
بسم الله...
.
خاص‌ترین مخاطب این وبلاگ خودم هستم.
نوشتن این نوشته‌ها برای التزام به آن چیزی است که آموخته‌ام؛ برای تبدیل آن به باور.
نظراتتان برای باور کردن آموخته‌هایم راه‌گشاست.
بعضی حرف‌ها در بعضی قالب‌ها بیشتر می‌گنجد البته با نگاهی نقادانه و تأکید بر هندسه نگارش...
.
حاتم ابتسام
دسته بندی مطالب
-
داستان کوتاه
(۳) -
داستان کوتاه کوتاه
(۳۷) -
یادداشت داستانی
(۳۱)-
متخصص تجربه
(۱۰) -
آقای محترم!
(۲) -
خاطره
(۴)
-
-
یادداشت
(۵۲)-
درباره نقد
(۱۲) -
اجتماعیات
(۱۶) -
شخصیت‌ها
(۳)
-
-
کوتاه کوتاه
(۲۳) -
نقد عکس
(۹)
بایگانی
- مرداد ۱۳۹۹ (۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۲)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۳)
- فروردين ۱۳۹۳ (۴)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱)
- دی ۱۳۹۲ (۳)
- آذر ۱۳۹۲ (۲)
- آبان ۱۳۹۲ (۴)
- مهر ۱۳۹۲ (۶)
- شهریور ۱۳۹۲ (۵)
- مرداد ۱۳۹۲ (۶)
- تیر ۱۳۹۲ (۴)
- خرداد ۱۳۹۲ (۱۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۲ (۵)
- اسفند ۱۳۹۱ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۱)
- دی ۱۳۹۱ (۲۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۱ (۲)
- مهر ۱۳۹۱ (۱)
- شهریور ۱۳۹۱ (۱)
- تیر ۱۳۹۱ (۲)
۱۶ مهر ۹۲ ، ۱۳:۲۰
هومن ظریف
هومن ظریف
سپاس.عکس ها و جزیی نگری شما برایم لذت بخش است.
پاسخ:
لطف شماست...
لطف شماست...
۱۶ مهر ۹۲ ، ۱۶:۱۴
کیارش
کیارش
به راستی رشد و نمو جوانان ایرانی در فضای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی ایران را برای من یادآور شد....
عالی بود (محیط خانوادگی رو نمیگم) از نگاه جالب شما به این تصویر هم لذت بردم
پاسخ:
این هم نوعی تداعی است. هر کس برای رشد، محیطی داشته و خاطره ای...
این هم نوعی تداعی است. هر کس برای رشد، محیطی داشته و خاطره ای...
۱۶ مهر ۹۲ ، ۱۶:۳۱
کیارش
کیارش
منو یاد عکسی انداخت :
یه عکس هوایی از منظره ای که دانشگاه تهران رو وسط یه محیط شهری نشون میداد.
پاسخ:
چه یادآوری تلخی...
چه یادآوری تلخی...
۱۶ مهر ۹۲ ، ۱۷:۴۸
سیمونه
سیمونه
خیلی نقدکردن بلد نیستم اون هم ازنوع عکس اونچه که به ذهنم اومد اینه:
عکس اول روییدن از یک حفره که به نظر چاه میایدرونشون میده یعنی رشدونموحتی درجاهایی که امکانات نیست امکان پذیر است .
عکس دوم روبیشترپسندیدم چون رشد ونمو ازیک لوله ی پرپیچ وخم نشون داده شده وزمین سفت وسخت اطرافش رو احاطه کرده یعنی رشد
سخت تر به نظر میرسه وزحمت بیشتری میخواهد اما امکان پذیراست...اینها به نظرم اومد
خوشحال میشم نظرتون رودر مورد نقد بدونم
پاسخ:
شما که ماشالله تو وبلاگتون نقدهای برنده و تیزی درباره اجتماعی زنان می نویسید...
.
جملاتی که نوشتید برداشت مفهومی هوشمندانه ای از عکس ها بود؛ و این از قدم های ابتدایی برای نوشتن یک نقد عکس است.
مقایسه دو عکس هم برام جالب بود...
ممنونم از حضورتون
شما که ماشالله تو وبلاگتون نقدهای برنده و تیزی درباره اجتماعی زنان می نویسید...
.
جملاتی که نوشتید برداشت مفهومی هوشمندانه ای از عکس ها بود؛ و این از قدم های ابتدایی برای نوشتن یک نقد عکس است.
مقایسه دو عکس هم برام جالب بود...
ممنونم از حضورتون
۱۸ مهر ۹۲ ، ۱۶:۰۶
ناهید
ناهید
جالبه از همون راهی که آب توی خاک پایین میره گیاه به سمت نور بالا میاد.
.
سخت بود نگاه مثبت داشتن به این عکسها. شاید چون اون دانه خربزه ای که چند وقت پیش توی سوراخ سینی ظرفشوییمون سبز شده بود حالا دیگه نیستش. نه ریشه اش به خاک رسید نه برگهاش به نور. رشد نکرد. فقط دراز شد تا برید. مگه یه دانه ی ریز خربزه چقدر مایه داره؟ ذخیره اش زود تموم میشه. اینا هم بعیده از بعد از یه بارون تند چیزی ازشون بمونه. ولی خوب جای امید هست که بذرهای این دومی رو بارون بشوره و ببره توی خاک.
بازم تو تصویر دومی این یکی حفرهه از اون یکی که تار عنکبوت بسته سربلندتره!
.
اما یه چیز خیلی خوبی امروز خوندم فکر کردم شاید این مثبت ترین و قشنگ ترین نگاهی باشه که میشه به این نکته داشت:« اذ اوی الفتیة الی الکهف فقالوا ربنا اتنا من لدنک رحمة و هیئی لنا من امرنا رشدا »
.
سخت بود نگاه مثبت داشتن به این عکسها. شاید چون اون دانه خربزه ای که چند وقت پیش توی سوراخ سینی ظرفشوییمون سبز شده بود حالا دیگه نیستش. نه ریشه اش به خاک رسید نه برگهاش به نور. رشد نکرد. فقط دراز شد تا برید. مگه یه دانه ی ریز خربزه چقدر مایه داره؟ ذخیره اش زود تموم میشه. اینا هم بعیده از بعد از یه بارون تند چیزی ازشون بمونه. ولی خوب جای امید هست که بذرهای این دومی رو بارون بشوره و ببره توی خاک.
بازم تو تصویر دومی این یکی حفرهه از اون یکی که تار عنکبوت بسته سربلندتره!
.
اما یه چیز خیلی خوبی امروز خوندم فکر کردم شاید این مثبت ترین و قشنگ ترین نگاهی باشه که میشه به این نکته داشت:« اذ اوی الفتیة الی الکهف فقالوا ربنا اتنا من لدنک رحمة و هیئی لنا من امرنا رشدا »
پاسخ:
جمله اول جذاب و گیرا بود.
.
جزئیی نگریتون تو عکس دوم تحسین برانگیز بود.
.
از تضمین آیه هم سپاسگذارم...
.
به به! به سلامتی. چند وقتی نبودین! وبلاگتون هم که نیست...
۲۱ مهر ۹۲ ، ۲۳:۵۶
دلتنگی ابرها ...
دلتنگی ابرها ...
به به به به!!
عکسهای عالی
ما اهل نقد نیستیم زیبایی ها رو پر رنگ می بینیم!!
۲۲ مهر ۹۲ ، ۰۲:۳۲
*** ذره***
*** ذره***
گیاهان هم به دنبال نور هستند اما ما...
باسلام
مهمانید ومیزبانیم با...
http://zareh.blog.ir/post/143
۰۱ آبان ۹۲ ، ۰۰:۲۶
سید رضا
سید رضا
احسنت به دستان هنرمندت