مسیر آگاهی

کوتاه کوتاه

وقتی قرار است سوار بر وسیله‌ای در مسیری حرکت کنیم، از سه حال خارج نیستیم:

    1. رانندگی بلدیم و پشت فرمان می‌نشینیم و در مسیر مشخص می‌رانیم.

    2. راننده‌ی قابلی را می‌یابیم و کنار دستش می‌نشینیم و او در مسیری مشخص حرکت می‌کند.

    3. بدون اینکه خودمان رانندگی بدانیم، سوار بر ماشینی می‌شویم که راننده‌ای ندارد و هر جا که راه رفت آن هم می‌رود.

مسیر زندگی و سعادت هم همین است:

   1. آنقدر خودآگاه هستیم که خود را در مسیر هدایت و سعادت قرار دهیم.

   2. رهبری آگاه داریم که ما را در مسیر سعادت، هدایت می‌کند.

   3. آگاهانه و یا ناآگاهانه در اسیر هوای نفس می‌شویم و او ما را هر جا که می‌شود، می‌برد.

چه بهتر که آگاهانه دست به انتخاب راه‌بری آگاه بزنیم، تا با خیالی راحت به دور از ترس گرفتاری در دام هوای نفس، در وسیله‌ی نجات بنشینیم و مسیر سعادت را طی کنیم.

 

برگرفته از کلام امیرالمؤمنین؛ نهج‌البلاغه، نامه هفت، نامه دوم به معاویه