کوتاه کوتاه
اصل روابط بر این است که به افراد و اعمال حق بدهیم یا ندهیم؛ یا کاری را اشتباه بدانیم یا ندانیم. یعنی یک نگاه صفر و صدی! حتی بدون اینکه به بینش درستی از حق و اعمال برسیم.
حقدادن: اعلام موافقت و سزوار دانستن یک مسئله و یا فرد.
درککردن: دریافت و رسیدن به یک بینش از اعمال و اندیشههای دیگران. اینکه بدانیم دیگران چه میکنند و چرا اینگونه میکنند. درباره هر کسی و هر عملی. از ابلیس تا شمر...
بعد از مرحله درک است که مرحله حق فرا میرسد؛ و هرچه درک بیشتر، حق دادن عادلانهتر...
اینجاست که میگویند باید همه را درک کرد، ولی نباید به هر کسی حق داد!
مرتبط:
۷ دیدگاه
۰۴ بهمن ۹۲ ، ۰۴:۳۲