کوتاه کوتاه
ماجرای جالبی است...
.
.
با نویسنده جماعت که صحبت میکنی میگوید: برای انتشار دنبال یک ناشر خوبم!
با ناشر جماعت صحبت میکنی میگوید: برای نشر، منتظر یک نویسنده خوبم!
فیلمنامهنویس جماعت میگوید: برای تولید فیلم، دنبال یک تهیهکننده خوبم!
تهیهکننده میگوید: برای تولید فیلم، منتظر یک فیلمنامهنویس خوبم!
پسران میگویند: برای ازدواج، دنبال یک دختر خوبم!
دختران میگویند: منتظر یک پسر خوبم!
.
.
به راستی حلقهی مفقوده این «انتظارهای دنبالهدار» چیست!؟
اصلاً «خوبی» چیست؟
۱۲ دیدگاه
۲۸ دی ۹۱ ، ۰۳:۰۰