موقعیت استثنایی :: وحدت تفاوت

موقعیت استثنایی

شنبه, ۱۶ دی ۱۳۹۱، ۰۷:۰۰ ق.ظ

یادداشت

در این دنیای خاکی که همه اتفاقات تکرار مکررات است، هر قاعده‌ای استثنایی دارد که خودش اتفاقا مساله‌ای استثنایی است. اصلا همین استثنائات است که زندگی در این دیار تکرار را زیبا و قابل تحمل می‌کند.

هرچند می‌دانیم استثنائات همیشه رخ می‌دهد اما باز هم نمی‌توانیم آن را پیش‌بینی کنیم.

همه می‌دانند که روزی قرار است در زندگی‌شان استثنایی رخ بدهد؛ اما هیچ‌کس دقیق نمی‌داند این استثنا چیست.

اصلا زندگی استثنایی‎تر از این حرفاست...

اما این وسط عصر ما استثنا است. دیگر اتفاقی مردم را متعجب نمی‌کند. دیگر کسی شگفت‌زده نمی‌شود. آن‌قدر که عجایب دیده‌ایم و استثنائات، عجایب هم برایمان تکراری شده است. نمی‌دانم شاید برای فرار از همین تکرار، دست به ساخت قواعدی زده‌ایم که قواعد اصلی را استثنایی کردیم.

آنقدر درگیر اعتباریات و وضعیات خودمان شدیم که قاعده‌های اصلی استثنا شدند.

به هر حال زندگی استثنایی‎تر از این حرفاست...

با این قواعد، استثنایی در راه است که موقعیتمان را در تمام ادوار بشر استثنایی می‌سازد.

مردی استثنایی در راه است...

کجایی ای استثنای عالم، که همه چیز بی تو تکراریست...

«اللهم عجل لولیک الفرج»

(این متن بعد از نظرات دوستان بازنویسی شد)

۹۱/۱۰/۱۶

حاتم ابتسام

۱۶ دی ۹۱ ، ۱۱:۳۵

عادل زاده

درود دوست من
کامنت تون با نوشته های وب یه کم متفاوته ! نیست ؟ ( منظورم فضای وبلاگتون هستاااا)
ممنونم دوست من بابت حضورتون و تشکر

۱۶ دی ۹۱ ، ۱۳:۳۹

محمد هادی باقرالعلوم

و این استثنایی ترین مرد عالم
حاضر است ...
و
ما به غیبت کبری فرو رفته ایم
اوست که منتظر ظهور ماست.

۱۶ دی ۹۱ ، ۱۵:۴۴

بوسه های خشمگین

فکر کنم که این ما هستیم که استثناییم چون استثنا یه چیز خلاف قاعده و اصله ...

حالا یه کم فکر کن ببین کی استثناء ست...

۱۶ دی ۹۱ ، ۱۵:۵۰

ایلیا باقری

از وبلاگ هایی که کامنتدونیشون رو باز می ذارن تا هر کسی خیلی راحت بتونه نظشو بنویسه خیلی خوشم میاد برخلاف وبلاگهایی که نظر مخاطبشونو بعد از تایید نمایش میدن

این بزرگترین توهین به مخاطبه وبلاگه به نظر من...

به خاطر همین هم اصلن دوس ندارم توی وبلاگایی اینچنینی کامنت بذارم... خوشحالم که وبلاگت از دسته دوم نیست

پی نوشت:

حالا ما هم لنگ این موندیم که تو بیای تو وبلاگمون کامنت بذاری...

همینه که هست میخوای بخواه نمی خوای به ....(جوابیه یه وبلاگ نویس که نظرات رو بعد از تایید نمایش میده

۱۶ دی ۹۱ ، ۲۳:۳۸

صهبا

سلام دوست من

ممنون که مهمان کلبه مجازی ام شدید.

به دوست عزیز ایلیا باقری مینویسم که؛ متاسفانه همه ادم ها ظرفیت این را ندارند که بهشون اونقدر احترام بذاری که آزاد بیایند وبنویسند گاهی " بشرط تایید " لازمه عقله !! من هم تصور شما را داشتم ولی تجربه چیز دیگری نشان داد.

۱۷ دی ۹۱ ، ۰۱:۵۴

یک مسافر

سلام
ممنون از توضیحتون در باره مطلب گاندی
پس این در دست گرفتن قرائت های تاریخی همون یک لبه ی تیغ دولبه ای است که قبلا گفتم(شخص ظاهرا بی طرف )
نداشتن افق فرهنگی رو خیلی خوب گفتین کلا به نظر من بالیوود کیفیت فیلمهاش از لحاظ موضوعی و فرهنگی پایینه
د رمورد سینمای ایران هم حتما منظورتون نداشتن افق و چشم امداز فرهنگیه دیگه درسته؟
کلا ممنون بابت حرفاتون استفاده کردیم

۱۷ دی ۹۱ ، ۱۰:۳۶

درود دوست خوبم
دیروز امتحانات بچه ها بود خیلی گذرا وبلاگتون رو دیدم پست اول رو یه کم مذهبی دیدم سوال برام پیش اومد وبلاگ مذهبی و نظر ادیبانه شما در وبلاگ من! ... یه کم متفاوت بود.
اما امروز با حوصله بیشتر وبلاگتون رو نگاه کردم دیدم نه ، پست های قبلیتون کاملن ( کاملا ) مرتبط هست . از آشنایی با شما بزرگوار مسرور و خوشحالم

۱۷ دی ۹۱ ، ۱۲:۱۸

مخاطب ِ مخاطب

سلام

همه به تنگ اومدیم از اینهمه تکرار و تکرار...

ای کاش این آخرین زمستان غیبت باشه

۱۷ دی ۹۱ ، ۱۲:۴۴

رزمنده

سلام دلاور. جزاکم الله خیرا

امام مستثنی نیست...قل انما انا بشر مثلکم....

به نظرم باید می گفتی کجائیم ما؟ نه اینکه کجائی امام... چون او بین ماست فقط این وسط بی تقوائی ما نمی ذاره که او را ببینیم....
روایت داریم که وقتی ظهور کرد همه می گن که اینکه همونه که فلان جا دیدیمش....واحسرتا..

بخشی از نامه ای که امام به شیخ مفید نوشته را برات می نویسم. کاملش را خودت بخوان..

".....

گرچه، ما اینک آنچه خداوند(بر اساس حکمت خویش) برای ما و پیروان با ایمانمان، صلاح اندیشیده است، تا هنگامی که حکومت دنیا در دست فاسقان و استبدادگران است، در مکانی دور از قلمرو بیدادگران سکونت گزیده‎ایم، اما بر اوضاع و اخبار شما و جامعه شما به خوبی آگاهیم.

چیزی از رخدادهای زندگی شما بر ما پوشیده نمی‎ماند و شرایط غمبار و دردناکی که شما بدان گرفتار آمده‎اید، آنگونه که هست برای ما شناخته شده است؛ از آن زمانی که بسیاری از شما به راه و رسم ناپسندی که پیشینیان شایسته کردارتان از آن دوری می‎گزیدند، روی آورده و پیمان فطرت را، به گونه‎ای پشت سر انداختید که گویی هرگز بدان آگاه نیستید

.....

اکر پیروان ما - که خدای آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی بدارد - براستی در راه وفای به عهد و پیمانی که بر دوش دارند، همدل و یکصدا بودند، هرگز خجستگی دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‎افتاد و سعادت دیدار ما، دیداری بر اساس عرفان و اخلاص از آنان نسبت به ما، زودتر روزی آنان می‎گشت.

از این رو (باید بدانند که) جز برخی رفتار ناشایسته آنان که ناخوشایند ما است و آن عملکرد را زیبنده اینان نمی‎دانیم، عامل دیگری ما را از آنان دور نمی‎دارد

...."

عزیز و سربلند باشی

۱۷ دی ۹۱ ، ۱۴:۰۲

هورانه

استاد فلسفه ام می گفت :

استثنا شدن در یک نظام ، به جهت قاعده مند بودن در نظام دیگری است ...

از همان روز به اسثناها ، قاعده مند می نگرم ... شاید به رنگ تفاوتی واحد !

وحدت تفاوت

وحدت تفاوت

هر چه هست، تفاوت است. اما نمی‌دانم چرا باز معجون خوش‌طعمی است؛ دنیا: معجونی از تفاوت‌ها.

دسته بندی مطالب

داستان کوتاه

داستان کوتاه کوتاه

دفاع مقدس

سربازی

کودکان

یادداشت داستانی

متخصص تجربه

آقای محترم!

خاطره

یادداشت

درباره نقد

اجتماعیات

شخصیت‌ها

کوتاه کوتاه

نقد عکس

خلاصه آمار

بایگانی

دوستان

موقعیت استثنایی

دیدگاه ها (۲۰)

ارسال دیدگاه

آخرین مطالب